برای یک مسافر...
نیستی که بریزمت روی عمیق ترین زخمم،
نیستی که نمیرم،
نیستی!
از این همه زخم های خالی نه،
از این همه که نیستی مُردم!
نه اینکه روی سخنم فقط با تو دوست عزیز باشد، اما این تویی که مرا مصمم کردی این عبارات را بنویسم...
کنگره 60 مرا به این باور رساند که اگر در بازی زندگی و رقص با بحران هایش، گره گشایی نشد، حتما یک جای کارم ایراد داشته و برای تشخیص این ایراد همیشه بهتر است که از خودم شروع کنم.
قبل از اینکه وارد کنگره شوم، به لحاظ ارتباطی که رشته تحصیلی ام با کارم داشت، با مشاوره یکی از استادانم موضوع پروژه ام را انتخاب کردم و آن روانشناسی و بررسی آثار هنری کودکان تحت تاثیر آسیب های اجتماعی بود. چون به این موضوع علاقمند بودم به مراکز مختلف بهزیستی و NGO های مختلف مراجعه کردم.
ارتباط با کودکان کار و خیابان و طلاق و ... هم دغدغه بود و هم موضوع پروژه و هیچ گاه تصور نمی کردم در جایی قرار بگیرم که خودم هم قربانی یکی از این حقایق دردناک باشم!
آتش مخوف اعتیاد، دامن خانواده مرا هم دربرگرفته بود و ساحل امن زندگی ما به یکباره درگیر سونامی ویرانگر اعتیاد شده بود...
اما ماهها گذشت و به آرامی سایه لطف و عنایت پروردگار را در زندگیم بار دیگر احساس کردم. با وارد شدن به کنگره نور امیدی در قلب و کالبد یخ زده ما تابیدن گرفت. برای من باعث افتخار بود که از همان ابتدای ورودم به کنگره توانستم پیوند محبتی با همسفران کوچک کنگره برقرار کنم. بودن در کنار کودکانی همچون آفتاب؛ کودکانی که مثل همه کودکان جهان، از صدای رعد و برق می ترسند و وقتی آسمان در شب قرمز می شود و آماده باریدن برف است دلشان می ریزد و آرزوهای بزرگشان به اندازه ای نیست که نتوانی برآورده کنی...
و آغوش پدر امن ترین مأمن و چشم های اشکبار مادر بزگترین غم جهان است برایشان...
از نزدیک می دیدم بچه هایی را که از شنیدن قصه های شیرین ننه سرما و ساختن آدم برفی در حیاط خوشحال نمی شوند، چون اعتیاد گلوی زندگیشان را گرفته بود و بی رحمانه می فشرد.
این کودکان قصه نبودند و خیال نیستند. همین دور وبرها، در ایران خودمان و در جای جای جهان... اما اینجا یک فرقی با بقیه جاهای دنیا دارد. اینجا ما کنگره 60 را پیدا کردیم و ساحل امنی داریم. نور مقدسی که بر زندگی نابسامان همگی ما تابیدن گرفت .
و اینک، ما با بچه ها دست به دست هم دعا می کنیم. دعای مخصوص کنگره ای.
به امید روزی که تمامی کودکان جهان سوار بر بلم آبی و صورتی مهر و دوستی، به ساحل امن برسند.